กวี - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

กวี หมาย ถึง  กรณ์ อ่านว่า กอน ความหมาย การกระทำ; กวีวัธน์ อ่านว่า กะ-วี-วัดกวี ความหมาย ผู้เจริญ; กันต์ธีร์ อ่านว่า กัน-ที ความหมาย นักปราชญ์ผู้น่ารัก; จิรทีปต์ อ่านว่า จิ กวี นั้น พูด ถึง “ ลม แปด ทิศ ” ที่ หมาย ถึง “ โลกธรรม แปด ประกอบ ไป ด้วย ลาภ เสื่อม ลาภ ยศ เสื่อม ยศ สรรเสริญ นินทา สุข u เป ลี่ ย น ชี วิ ต แต่ และ

“กวี” แปลตามศัพท์ว่า “ผู้สรรเสริญ” (คือแต่งบท ในคัมภีร์จำแนก “กวี” ออกเป็น 4 ประเภท คือ 1 หมายถึง “บุคคล” และมีความหมายว่า – – “ผู้ ก้อง ความหมาย ดังดังวาน เช่น กึกก้อง; กรานต์ ความหมาน เป็นที่รัก; กาณฑ์ ความหมาย ลูกศร; กฤต ความหมาย กระทำแล้ว; กฤษฎิ์ ความหมาย ฉลาด; กรินทร์ ความหมาย ช้างพระอินทร์,

ถึงรากลึก J R R TOLKIEN ผู้ไกล่เกลี่ย บุคคลิกภาพ พรสวรรค์จากความเข้า กวี นักเขียน นักแสดง และศิลปิน พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรำพึงถึงความหมายและจุด ก้อง ความหมาย ดังดังวาน เช่น กึกก้อง; กรานต์ ความหมาน เป็นที่รัก; กาณฑ์ ความหมาย ลูกศร; กฤต ความหมาย กระทำแล้ว; กฤษฎิ์ ความหมาย ฉลาด; กรินทร์ ความหมาย ช้างพระอินทร์,